Lange fietstochten maken is altijd een stuk van mijn DNA geweest. In 1988 fietste ik met een boomlange maat naar Praag, de muur was nog niet gevallen. Het passeren aan het ijzeren gordijn was een  sterk beklijvende ervaring, ook het in elkaars armen vallen op de oude Karelsbrug. In 2007 was ik voor het werk in Timisoara, Roemenië. Ik zag een pijl waarop stond: Belgrado, 150 km. Dat triggerde me. Een stuk van Europa waar ik nog nooit was geweest. En waar bovendien zo’n bloedig conflict in onze achtertuin zich heeft afgespeeld.  

Een rondje Nederland 11 provincies in 12 dagen

‘Kom je helemaal uit België met de fiets? Nou, respect man’. Waar ik ook kom, er is meteen gesprek, uitwisseling is te sterk uitgedrukt maar wel uitleg, hulp, … Ik geniet ook van de vele vrije tijd, het trage tempo, Workum is niet zo ver, er is tijd, voor foto’s, voor notentaart, voor mensjes gluren, voor vriendelijk knikken, voor Jan Terlouw. Morgen neemt Sietske me op sleeptouw.